بررسی اطلاعات بالینی برگه های درخواست و یافته های آسیب شناسی جهت تشخیص مراحل آغازین مایکوزیس فونگوئیدس براساس الگوریتم isdl

زمینه و هدف: مایکوزیس فونگوئیدس (mf) شایع ترین لنفوم اولیه ی پوست است که تشخیص آن در مرحله ی پچ یا پلاک ابتدایی به دلیل شباهت با درماتوزهای خوش خیم، اغلب دشوار می باشد. هدف از این مطالعه بررسی نقش اطلاعات درج شده در برگه های درخواست آسیب شناسی با توجه به معیارهای بالینی پیشنهادی انجمن بین المللی لنفوماهای پوستی (iscl) برای تشخیص مرحله ی آغازین mf بود. روش اجرا: در این مطالعه ی مقطعی، 108 بیمار که در فاصله ی ابتدای سال 1391 و اول آبان 1392 به بیمارستان رازی مراجعه کرده و با تشخیص بالینی مرحله ی آغازین mf بیوپسی شده بودند، وارد مطالعه شده و براساس الگوریتم iscl، چک لیست یافته های بالینی و آسیب شناسی برای آن ها تکمیل و امتیازدهی شد. یافته ها: براساس الگوریتم iscl، در 85 نفر (7/78%) از بیماران مورد مطالعه حداکثر مجموع امتیاز بالینی و آسیب شناختی (4) به دست آمد و برای آن ها تشخیص قطعی مرحله ی آغازین mf گذاشته شد. شانزده نفر (8/14%) از بیماران مجموع امتیاز 3 را کسب کردند که براساس حداکثر امتیاز بالینی (2) به علاوه ی حداقل مجموع امتیاز آسیب شناختی (1) حاصل شده بود. برای این بیماران تشخیص پیشنهادی (suggestive) مرحله ی آغازین mf گذاشته شد و برای بررسی های تکمیلی ازجمله مطالعه ی ایمونوهیستوشیمی به مراکز مربوطه معرفی شدند. در 7 بیمار (1/7%) مجموع امتیاز 2 به دست آمد که تشخیص مرحله ی آغازین mf برای آن ها مسجل نشد و تنها مورد پیگیری قرار گرفتند. در هیچ یک از بیماران مجموع امتیاز 1 به دست نیامد. در 14 نفر (5/87%) از 16 بیماری که مجموع امتیاز 3 در آن ها حاصل شده بود، در پیگیری کوتاه مدت و براساس نتیجه ی ایمونوهیستوشیمی تشخیص مرحله ی آغازین mf قطعی شد و برای درمان معرفی شدند. در دو نفر (5/12%) دیگر، با وجود انجام مطالعه ی ایمونوهیستوشیمی تشخیص قطعی حاصل نشد و توصیه به انجام آزمایشات مولکولی مانند (polymerase chain reaction [pcr]) به عمل آمد. نتیجه گیری: با استفاده از ترکیب معیارهای بالینی و آسیب شناسی می توان بسیاری از موارد بیماری mf را در مراحل آغازین تشخیص داد و از هزینه های مربوط به آزمایشات تکمیلی نظیر ایمونوهیستوشیمی یاpcr کاست.